Bir resme bakarım durmadan.
Bir kara tahta.
Kara tahtanın başında,
Başöğretmen Büyük ATATÜRK
Hemen yanında küçük bir kız çocuğu.
Tahtada nedense gözüme hep F harfi takılır.
Kendimce tamamlarım F harfini
FAZİLET yazarım hep.
Eğitimin faziletini, okulun faziletini,
O gün büyük ATATÜRK’ten
En faziletli görevi alan
Öğretmenin Faziletini düşlerim.
Duygusallaşırım.
İçim kabarır.
Sonra K harfine takılır gözüm.
Onu KARANLIK diye tamamlarım.
Ata’mın devrimlerinden önceki döneme giderim.
Gördüğüm resimlerden, okuduğum anılardan,
Öğrenebildiğim o devirden, ürkerim, korkarım.
Sadece karanlık gelir gözlerimin önüne.
Atam ne düşündü bilemem ama.
F harfinin ifade ettiği FAZİLETİN,
K harfinin ifade ettiği KARANLIĞI
AYDINLIĞA çevirmeyi anlatmıştır bana göre.
Sonra başka resimler gelir gözümün önüne,
Beline bağladığı Pazar önlüğü içinde
Pazarcılık yapan öğretmenin resmi.
Sırtında nasılsa edinebildiği eski bir deri mont içinde
Şoförlük yapan,
İnşaatlarda harç karan Öğretmenin resmi.
Yine duygusallaşırım, içim burkulur bu kez.
Konuşmak isterim Manavlık yapanla.
“Domates kaça Öğretmenim,
Kabak, biber, soğan, marul kaça?
Verebilir misin bana birer kilo?.
Yalnız şartım var öğretmenim.
İçinde Eğitim olsun, İçinde Okul olsun.
İçinde SEVGİ olsun,
Hani öğrencilerine verdiğin SEVGİ.
Veee içinde FAZİLET olsun
Öğrencilerine aşıladığın kadar.”
Şoförlük yapanla konuşurum.
“Sen Eğitimin yolunda,
Sen Okulun yolunda, Sen faziletin, Sen İnsanlığın yolunda
Durmadan yürüyen öğretmenim.
Bana hayata atılırken nasıl yol gösterdin ise,
Bana hedefime varmada nasıl önderlik ettin ise,
Beni gideceğim yere, varacağım hedefe,
Şu anda yaptığın asıl işin değilse bile,
ÖĞRETMENLİĞİNİN FAZİLETİ ile ulaştır”
Diğerleri ile de sohbet ederim.
Kendimde o gücü buldukça.
Irgatlık yapanla, İnşaatta çalışanı ile,
Kendilerine bunu yapanlara, buna mecbur bırakanlara
Kızmadan veya kızamadan.
Her türlü işte çalışanı ile.
Ben Atamızın F harfini
Hep FAZİLET olaram tamamladım.
Utanmanıza gerek yok öğretmenlerim.
O f harfinini FELAKET yazanlar utansın.
En azından felakete çevirenler.
Biliyorum ki Sen,
Atamızın sana verdiği görevi
VİCDANI HÜR, İRFANI HÜR NESİLLERİ
Yine ilk günkü gibi
Yaşamın bütün zorluklarına,
Seni düşürdükleri bütün zorluklara rağmen,
Yine en yüce görev bilerek yetiştireceksin
Yine FAZİLETİNLE
FAZİLET aktaracaksın Cocuklarına.
KARANLIĞI AYDINLIĞA
Çevireksin.
SEVGİLİ ÖĞRETMENLERİMİN ÖĞRETMENLER GÜNÜ KUTLU OLSUN.
Osman Niyazi Müftüoğlu